یکی از مشکلاتی که والدین با آن مواجه هستند؛ انتخاب نوع برخورد درست در رفتارهای لجبازانه یا پرخاشگرانه فرزندشان است که استفاده از روشهای زیر کمک میکنند تا کودکان رفتارهای مناسبتری داشته باشد:
1) روش توجه مثبت:
بسیاری از والدین که کودکان لجباز، پرخاشگر و بینظم دارند معمولا تمرکز و توجه بیشتری به رفتارهای منفی کودکشان دارند به همین دلیل به تدریج منفیگرا میشوند و کمتر رفتارهای مثبت کودک خود را میبینند. کودک هم متوجه میشود که والدین او همیشه به رفتارهای نامناسب او توجه نشان میدهند و به ندرت رفتارهای شایسته و خوب آنها مورد توجه قرار میگیرد؛ بنابراین به رفتارهای نامناسب خودش ادامه میدهد.
راههای بسیار ساده ای برای توجه به رفتارهای مثبت کودک وجود دارد. یکی از راهها؛ روش استفاده از «جعبه رفتار خوب» است. جعبه رفتار خوب روش بسیار مفیدی برای تایید رفتارهای مثبت فرزندتان است. یک جعبه را روی یخچال؛ پیشخوان، میز یا هر جای دیگری در خانه قرار دهید و روی آن بنویسید: «جعبه رفتار خوب». هرگاه متوجه رفتار خوبی از سوی کودکتان شدید (مثل همکاری کردن با دیگران، جیغ و داد نزدن، کمک در کارهای خانه و …) یک تکه کاغذ بردارید و آنچه را که دیدهاید؛ روی آن بنویسید و در جعبه بیندازید. در پایان روز همراه با فرزندتان تمام کاغذها را از جعبه بیرون آورید و بخوانید. مطمئن شوید که فرزندتان توجه شما را به رفتار مثبت خودش میفهمد. چند نمونه از توجه کردن مانند: «آفرین آرش که داری با مکعبهای سفید و زرد یه خونه بزرگ درست میکنی» یا «آفرین مهسا که لباسهاتو به چوب لباسی آویزون کردی».
2) روش نادیده گرفتن:
در روانشناسی کودک این نظریه وجود دارد که هر رفتاری با تقویت باقی میماند. پس بعضی از رفتارهای کودک اگر نادیده گرفته شوند در نتیجه تقویت نشده و دوباره تکرار نمیشوند. شما میتوانید این رفتارهای کودکتان را نادیده بگیرید: جلب توجه به شکل نامناسب، پافشاری بر انجام کاری که والدین موافق نیستند؛ گریه کردن برای جلب توجه، قشقرق راه انداختن، جیغ زدن، بحث کردن.
هر کدام از این رفتارها وقتی برای اولین بار مشاهده میشوند اگر هیچگونه عکسالعملی از طرف اطرافیان نبیند تقویت و تکرار نمیشوند. پس روش نادیده گرفتن یکی از روشهای مهم فرزندپروری است و چند مرحله دارد:
مرحله اول: تماس فیزیکیتان را با کودکتان قطع کنید به عبارتی بغل کردن، بوسیدن، گرفتن دست کودک و زدن روی دست او در این مرحله نباید انجام شود.
مرحله دوم: تماس چشمی را با کودکتان قطع کنید به طور مثال اگر کودک رفتار نامناسبی انجام میدهد که شما تمایل به قطع و اصلاح آن رفتار دارید مدام به او نگاه نکنید و چشمغره نروید.
مرحله سوم: ارتباط کلامیتان را با کودکتان قطع کنید مثلا او را از حرفی که زده نهی نکنید یا تهدیدش نکنید که «بذار بابات بیاد بهش میگم».
توجه داشته باشید که روش نادیده گرفتن برای رفتارهایی است که برای اولین یا دومین بار انجام میشوند. در مورد کارهایی که خطرناک هستند مانند بازی کردن با وسایل تیز مثل چاقو این راهکار مناسب نیست.
تهیهکننده: مژده پورحسین، کارشناس ارشد روانشناسی
هنوز دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.